Technologia NFC – co to jest i na czym polega?
O osobliwościach technologii NFC, a także możliwościach jej wykorzystania i głównych zaletach przeczytasz w naszym artykule.
NFC jest nowoczesną technologią XXI wieku, pozwalającą na szybkie przesyłanie informacji elektronicznych na odległości do 20 cm maksymalnie. W czasach dzisiejszych NFC stała się również jednym z najbardziej popularnych sposobów dokonywania płatności bezgotówkowych.
Co to jest NFC?
NFC – lub Near Field Communication to bezdotykowa i bezprzewodowa technologią, która odpowiada za sybkie przesyłanie informacji na krótkich odległościach. Dzięki wysokiej częstotliwości przesyłania danych, ta technologia pozwala na szybkie, prawie natychmiastowe parowanie dwóch urządzeń. Czujniki NFC są obecnie montowane w większości nowoczesnych smartfonów, tabletów, a nawet zegarków inteligentnych, działających na systemach operacyjnych Android czy iOS.
Technologia NFC pozwala na krótkozasięgową komunikację radiową z wysoką częstotliwością fal, dzięki której możliwa jest szybka wymiana informacjami i/lub plikami pomiędzy dwoma urządzeniami, przy czym oba urządzenia muszą być wyposażone w tagi NFC. W powszechnym życiu najczęściej z technologii NFC korzystają w celu dokonywania płatności bezgotówkowych. Różnorodne aplikacje mobilne pozwalają na bezdotykową płatność drogą przesyłania informacji bankowych ze smartfonu poprzez tagi NFC. Poza tym nowoczesne technologie i oprogramowania na różnych urządzeniach udostepniają też inne przydatne funkcji, związane z połączeniem, programowaniem i przekazywaniem informacji pośrednictwem technologii NFC.
Jak działa NFC?
Ze względu na to, że połączenie NFC jest możliwe tylko i wyłącznie w indukcji pola magnetycznego, technologia Near Field Communication jest wykorzystywana w celu przekazywania danych pomiędzy urządzeniami, które znajdują się na odległości nie większej, niż 20 centymetrów.. NFC może działać w trybach aktywnym i pasywnym. Jeżeli w pierwszym przypadku oba urządzenia muszą mieć swoje własne źródło energii, to w drugim wystarczy żeby jedno z urządzeń było podłączone do prądu, a drugie czerpie swoją moc z elektromagnetycznego pola pierwszego tagu NFC.
Chip NFC jest bardzo miniaturowy, co pozwala na jego instalację w smartfonach, przenośnych głośnikach, tabletach i innych urządzeniach. Prędkość transmisji danych w aktywnym trybie NFC jest dosyć niska. Właśnie dlatego w przypadku smartfonów ta technologia najczęściej nie jest wykorzystywana do przesyłania dużych plików, a tylko linków, notatek czy na przykład koordynatów miejsc na karcie. Z kolei dla przesyłania pozostałych informacji i plików o większej objętości NFC jest wykorzystywana tylko w celu połączenia urządzeń, a proces transmisji odbywa się za pośrednictwem Wi-fi lub Bluetooth. W każdym urządzeniu tag NFC może znajdować się w różnych miejscach, natomiast w smartfonach NFC najczęściej montują w tylnej części obudowy.
W trybie pasywnym, z połączenia NFC korzystają w celu przetwarzania i przekazywania poszczególnych informacji cyfrowych przy pomocy zaprogramowanych chipów NFC. Najważniejszym zadaniem takich chipów jest otrzymanie dodatkowej informacji o produkcie lub jakimś wydarzeniu. Niektóre marki sieciowe korzystają z chipów NFC w zamian zwykłym kodom kreskowym. Zbliżając smartfon do produktu klient może szybko otrzymać wszystkie informacje o jego zawartości, składzie, terminach przydatności, warunkach przechowywania etc.
Tego typu technologia jest również wykorzystywana w celu dokonania poszczególnych działań, które wymagają autoryzacji z poziomu smartfona – na przykład logowanie się w dodatku, zmiana profilu użytkownika, wysyłka wiadomości etc. Dla przykładu chip NFC można zaprogramować na uruchomienie nawigatora i zamontować go w samochodzie. Od razu po zbliżeniu smartfona do owego chipu urządzenie automatycznie uruchomi tryb nawigatora. Programowanie chipów jest możliwe w specjalnych dodatkach, takich jak NFC Tools i inne.
Bankowość elektroniczna a technologia NFC
Jak już było wcześniej wspomniano, nowoczesne urządzenia mobilne, zaopatrzone w tagi NFC najczęściej są wykorzystywane do emulacji kart bankowych. Systemy płatnicze Android Pay, Apple Pay oraz Samsung Pay wykorzystują tagi NFC do realizacji płatności w trybie bezdotykowym po zarejestrowaniu karty płatniczej w aplikacji mobilnej urządzenia.
W celu dokonania płatności za pomocą NFC wystarczy zbliżyć telefon z terminalem płatniczym, oczywiście poprzednio kartę płatniczą należy podłączyć do systemu płatniczego, który jest zainstalowany na smartfonie. Najbardziej rozpowszechnionym systemem płatniczym jest Android Pay, między innymi ze względu na to, że nie jest on przywiązany do żadnej marki urządzeń, a tylko i wyłącznie do systemu operacyjnego – Android. Nie mniej jednak systemy Apple i Samsung Pay również cieszą się ogromną popularnością, głównie wśród posiadaczy smartfonów owych marek. Każdy system jest bezpieczny i niezawodny.
W trakcie dokonywania płatności za pośrednictwem elektronicznych systemów płatniczych, które działają na technologii NFC, wszystkie informacje bankowe właściciela karty są chronione. W celu ochrony danych wykorzystywany jest specjalny token – generator kodów jednorazowych, który zamiast informacji z numerem karty płatniczej przesyła specjalny cyfrowy identyfikator, który jest generowany automatycznie po uruchomieniu karty. Właśnie ten zaszyfrowany kod staje się głównym rekwizytem płatniczym.
Zalety technologii NFC
NFC jest technologią XXI wieku, która pozwala na dokonywanie różnych czynności elektroniczno-cyfrowych i w znacznym stopniu poszerza funkcjonalny zakres urządzeń inteligentnych, w tym telefonów, zegarków, głośników, tabletów etc. Wśród najważniejszych zalet technologii NFC należy wymienić następne:
- Oszczędzanie czasu – ta technologia pozwala na szybkie, prawie natychmiastowe połączenie dwóch urządzeń. Poza tym dokonywanie płatności i przesyłanie informacji z poziomu smartfona w mgnieniu oka w znacznym stopniu oszczędza czas, który spędzamy przy kasie lub w poszukiwaniu połączenia wi-fi. Po zbliżeniu urządzeń z NFC czas dokonywania operacji nie zajmie więcej niż 1-2 sekundy czasu.
- Niski poziom zużycia energii. Smartfony i inne urządzenia, wyposażone w tagi NFC nie rozładowują się szybciej w porównaniu do tych, które tej funkcji nie posiadają. Część energii, którą pochłania tag NFC w urządzeniu jest prawie nieodczuwalna dla niego. W porównaniu do technologii Bluetooth oraz wi-fi jest to wielką przewagą, między innymi ze względu na brak potrzeby systematycznego wyłączania funkcji w celu oszczędzania energii urządzenia.
- Małe wymiary chipu – tagi NFC są tak małe, że mogą zostać zamontowane nawet w najmniejsze urządzenia elektroniczne. Właśnie dzięki temu istnieje możliwość korzystania z technologii NFC z poziomu inteligentnych zegarków, co pozwala na jeszcze szybsze dokonywanie płatności i przekazywanie danych, nawet bez potrzeby wyjmowania smartfonu z torebki.
NFC vs Bluetooth
Główne różnice pomiędzy technologiami NFC a Bluetooth polegają na:
- ilości spożywanej energii;
- mechanizmie wykorzystania tych technologii;
- prędkości przesyłania danych;
- odległości zasięgu.
Jeżeli chodzi o spożycie energii, to w przypadku włączenia Bluetooth urządzenie zużywa energię cały czas, nawet w czasie, kiedy użytkownik nie korzysta z funkcji. Natomiast dzięki krótkim falom radiowym NFC spożycie energii odbywa się tylko w momencie połączenia i przekazywania danych.
Mechanizm wykorzystania obu technologii nie jest skomplikowany. Dzięki temu, że NFC może być włączona na urządzeniu jako funkcja domyślna i nie potrzebuje dokonywania jakichkolwiek kroków w momencie, kiedy użytkownik chce z niej skorzystać, to Bluetooth najczęściej nie jest włączony na stałe, a więc zanim dokonać jakiejkolwiek operacji użytkownik Bluetooth musi:
- włączyć funkcję na swoim urządzeniu;
- w ustawieniach Bluetooth znaleźć listę urządzeń, do których można się podłączyć;
- połączyć się z potrzebnym urządzeniem.
Można więc wnioskować, że wykorzystanie technologii NFC wymaga mniej wysiłku w porównaniu do Bluetooth.
Prędkość przesyłania danych obu technologii jest dosyć wysoka. Natomiast warto mieć na uwadze, że NFC jest dedykowana przesyłaniu drobnych informacji i bitów. Z kolei Bluetooth jest bardziej przydatną funkcją dla przesyłania większych plików tekstowych, graficznych czy muzycznych.
Pod względem odległości zasięgu technologia Bluetooth ma wielką przewagę nad NFC. Zasięg fałowy Bluetooth może stanowić nawet całych 10 metrów, a czasem więcej, z kolei zasięg NFC to 10-20 centymetrów.
